Civil Engineering Handbook 8.9

Over Civil Engineering Handbook

Civiele techniek is een professionele technische discipline die zich bezighoudt met het ontwerp, de bouw en het onderhoud van de fysieke en natuurlijk gebouwde omgeving, met inbegrip van werken zoals wegen, bruggen, kanalen, dammen en gebouwen. Civiele techniek is de op een na oudste technische discipline na militaire techniek, en het is gedefinieerd om niet-militaire techniek te onderscheiden van militaire techniek. Het is traditioneel onderverdeeld in verschillende sub-disciplines, waaronder architecturale engineering, milieu-engineering, geotechnische engineering, geofysica, geodesie, controle engineering, bouwkunde, aardbeving engineering, transport engineering, aardwetenschappen, atmosferische wetenschappen, forensische engineering, gemeentelijke of stedelijke techniek, waterbronnen engineering, materiaalkunde, offshore engineering, hoeveelheid landmeting, kusttechniek, landmeetkunde, en bouwkunde. Civiele techniek vindt plaats in de publieke sector van gemeentelijk tot nationale overheden, en in de particuliere sector van individuele huiseigenaren tot internationale bedrijven

Civiele ingenieurs bezitten meestal een academische graad in civiele techniek. De duur van de studie is drie tot vijf jaar, en de voltooide graad is aangewezen als een bachelor of engineering, of een bachelor of science. Het curriculum omvat over het algemeen klassen in de natuurkunde, wiskunde, projectmanagement, ontwerp en specifieke onderwerpen in de civiele techniek. Na het volgen van basiscursussen in de meeste subdisciplines van de civiele techniek, gaan ze verder met het specialiseren in een of meer subdisciplines op gevorderd niveau. Terwijl een undergraduate graad (BEng/BSc) normaal succesvolle studenten met industrie-geaccrediteerde kwalificatie verstrekt, bieden sommige academische instellingen post-gediplomeerde graden (MEng/MSc), die studenten toestaan om zich in hun bepaald gebied van belang verder te specialiseren.

Momentopname van shake-table video testen van base-geïsoleerde (rechts) en reguliere (links) bouwmodellen In de meeste landen, een bachelor's degree in engineering vertegenwoordigt de eerste stap naar professionele certificering, en een professionele instantie certificeert de opleiding. Na het voltooien van een gecertificeerde opleiding moet de ingenieur voldoen aan een reeks eisen (waaronder werkervaring en examenvereisten) voordat hij wordt gecertificeerd. Eenmaal gecertificeerd, wordt de ingenieur aangewezen als een professionele ingenieur (in de Verenigde Staten, Canada en Zuid-Afrika), een gecharterde ingenieur (in de meeste landen van het Gemenebest), een gecharterde professionele ingenieur (in Australië en Nieuw-Zeeland), of een Europese ingenieur (in de meeste landen van de Europese Unie). Er zijn internationale overeenkomsten tussen relevante beroepsorganisaties om ingenieurs in staat te stellen over de landsgrenzen heen te oefenen.

De voordelen van certificering variëren afhankelijk van de locatie. Bijvoorbeeld, in de Verenigde Staten en Canada, "alleen een licentie professionele ingenieur kan voorbereiden, ondertekenen en verzegelen, en engineering plannen en tekeningen indienen bij een overheidsinstantie voor goedkeuring, of afdichting engineering werk voor publieke en particuliere klanten." Deze eis wordt afgedwongen onder provinciaal recht, zoals de Engineers Act in Quebec.

In andere landen, waaronder het Verenigd Koninkrijk, is dergelijke wetgeving niet vastgesteld. In Australië, staat licenties van ingenieurs is beperkt tot de staat Queensland. Bijna alle certificerende instanties handhaven een ethische code waaraan alle leden zich moeten houden.

Ingenieurs moeten het contractenrecht in hun contractuele relaties met andere partijen naleven. In gevallen waarin het werk van een ingenieur mislukt, kan hij worden onderworpen aan de wet van onrechtmatige daad van nalatigheid, en in extreme gevallen, strafrechtelijke vervolging. Het werk van een ingenieur moet ook voldoen aan tal van andere regels en voorschriften, zoals bouwvoorschriften en milieurecht.